Je hebt van die platen die zich, zonder dat je het zelf in de gaten hebt, stiekem in je oorschelp nestelen en op onverwachte momenten naar buiten dartelen om de aandacht op te eisen. Laat ik die nog es opzetten, denk je dan. En dat doe je dan. Steeds vaker. En vaker.

Zo'n plaat is Whiskey, van Joey Landreth. Gewoonlijk speelt ie met z'n broer, David, in The Bros Landreth. Wellicht ken je ze. Wellicht ook niet. Stop dan even met lezen en beluister hun heerlijke debuut Let It Lie uit 2015. Met onder andere dit prijsnummer: Tappin' On The Glass . De broers houden van Southern Rock op z'n Allmans, z'n Little Feats en z'n Eagles. Zelf komen ze uit Winnipeg, Canada. Daar waar het ijs en ijs koud kan zijn. Gewapend met slide gitaar, dobro, een sporadisch orgeltje, een straffe ritmesectie en fraaie samenzang trekken ze ten strijde tegen de vercomputerisering van het muzikale landschap.

Whiskey is een tussendoortje. Een welkome onderbreking in een lang jaar absolute broederstilte. Een 27 minuten durende EP, geworteld in de gitareske zeventiger jaren. Joey's echtscheidingsplaat. Of z'n 'verloren liefde'-plaat, dat zou ook kunnen. Tjokvol treurnis & hartzeer. De whiskey, doorgaans een beproefd medicijn in dit soort situaties, wil maar niet helpen. Hoe hard je ook je best doet, als je meisje eenmaal verdwenen is kan je de gelukkige tijd samen nog heel even in herinnering houden, voordat je beseft dat ze nooit meer terug zal komen en jij in je eentje verder moet. Dat wil zeggen: tot je weer met je broer op tournee mag.

Ton Ensing